Friday 2 August 2013

 കാലം മറന്ന പ്രണയം 
തൃസന്ധ്യതന്‍ പ്രകാശം നിലവിളക്കുപോല്‍ ,
തിളങ്ങി നിന്നു നിന്‍ മിഴിയിണകളില്‍‍
നീ തന്ന പുഷ്പങ്ങളി‍ല്‍ മറ്റാരും കാണാതെ ‍ ,
മയങ്ങികിടന്നു സൌരഭ്യമായ് സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
ഇടതൂര്‍ന കാര്‍കൂന്തലിന്‍‍ തുമ്പിലായ്‌
തുളുമ്പി നിന്നു ചെറു ജലകണങ്ങള്‍ .
ലയിച്ചു ചേര്‍ന്ന നിമിഷങ്ങള്‍ ബാക്കിനിര്‍ത്തി ,
പോകാന്‍ മടിച്ചു നിന്ന മിഴിനീര്‍കണങ്ങള്‍
ഒരുനാഴികക്കപ്പുറം പടിപ്പുരയില്‍ തനിച്ചിരിക്കെ
മണ്ണില്‍,കാല്‍പാടുകളില്‍,വിതുമ്പി കിടന്നു തുളസിക്കതിര്‍‍ . .
അവയില്‍‍ ബധിരമായ മോഹങ്ങളുടെ പാദസ്വരങ്ങള്‍
ഇരുള്‍ പടര്‍ന്ന ഇടനാഴികള്‍,അവിടെ ,
എങ്ങോ വാചാലമായ തേങ്ങലും നിശ്വാസവും
പകര്‍ന്നു നല്‍‍കിയ തിരുവോണ മാധുര്യതിന്‍,
നിഴലുകള്‍ പൂമുഖത്തു ചിതറിയ പൂക്കളമായി.
കാലം കടന്ന വഴികളില്‍ ഒരുപിടി തുംബയുമായ്,
കാത്തിരിക്കാം പൂത്തുലയുന്ന വസന്തത്തിനായ് ..

                                                                                                  -സഹയാത്രികന്‍ 
                                                                                                     യദുകൃഷ്ണന്‍

No comments:

Post a Comment